Այսպես խոսեց...

Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը Աշխաբադում «Խաղաղության և վստահության միջազգային ֆորումի» շրջանակում հանդիպել է Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հետ: Ի թիվս այլ հարցերի՝ քննարկվել են ռուս-ուկրաինական պատերազմում համապարփակ խաղաղության հասնելու ջանքերը, ինչպես նաև Հարավային Կովկասում խաղաղության գործընթացը։

Հարթակ » Այսպես խոսեց...

Որ ես փոքր եմ` այդ ինքս եմ ասում, բայց Աստծո փոքր եմ, ոչ սովորական

23.10.2025| 13:30

Սրանք կարծեցին` իմ չլինելը օգուտ է իրենց, և քանի գնաց խորն հարվածեցին...
Մորթին՝ ոչխարի, իսկ մարմնի մեջ, ներսում՝ միայն թույն

22.10.2025| 11:10

Նա բլթացրեց բազում հատորներ ու աչքը հառեց մեր վերջին, վերջին, վերջին նշխարին...
Տարեք ինձ հեռու

21.10.2025| 11:08

Տարեք ինձ այս երկրից, տարեք ինձ Ձեր ուսերի վրա, բարձր, որքան կարելի է բարձր` ստորներից վեր, պատուհասներից վեր, դավաճանությունից անդին, տարեք ինձ դաշտերի, ձորերի, սարերի ու լեռների վրայով...
Ավելին արեց, քան չարքն հասարակ

21.10.2025| 10:49

Մի խեղանդամված խիստ դատեց նրան, ով Տիրոջով էր խաչն իր շալակել, և անարգում էր ամենքի առաջ, շարունակելով խայթել ու զարկել…
Ներերգություն

03.10.2025| 13:21

Ես ակունքների կարմրախայտ էի և կապտածիծաղ ջրերի ձկնորս,- աշնան հեղեղը ինձ հունից հանեց...
Շաղավոտ

30.09.2025| 10:52

Ահա և գիշերվա չորրորդ ժամը եկավ - ես արթուն եմ, ինչպես հերթապահ ծղրիդը, որ բանբեր է կարգված այգաբացի...
Վերածնություն

27.09.2025| 19:18

Տունս քանդել են, տունս հոշոտել, Հանել են աչքերն իմ պատուհանների, Ծխի մեջ խեղդել մանկության դռներ, Եվ օրորոցներին յաթաղան խրել...
Թող հոգիդ Աստծո լույսերի և գրկի մեջ հանգչի, սիրելի՛ եղբայր

25.09.2025| 13:02

Իսկապես ցավում եմ շատ սիրելի Վալոդյա Գրիգորյանի և Կարեն Աբրահամյանի սպանության զազրելի արարքի դառն առիթով։ Մեր աղոթքներն իրենց հոգու խաղաղության, ինչպես նաև Արծրուն Գալստյանի շուտափույթ ապաքինման համար են...
Արարատի անեծքը՝ քե՛զ

23.09.2025| 17:16

Արարատաուրաց Հուդա, Արարատի անեծքը՝ քե՛զ, Ո՞նց կարեցար ուրանալ, ո՞նց, Դու սրբազան մեր լյառը վես...
Որդուս տարար, գոնե ազգիս պահիր Դու, ՏԵՐ

21.09.2025| 13:12

Ձյուն է տեղում գլխիս, որդի՛ս, չգիտեմ՝ ի՞նչ անեմ, Հոգիս մղկտում է, որի՞դ ցավը տանեմ։ -Նա՛ն, պինդ գրկիր՝ հոր պես.... որդուդ եմ լուռ փարվում, Հայացքս նկարիդ՝ թաքուն արտասվում եմ...